17 Şubat 2012 Cuma

neler öğrendim neler:)

her yeni gün biraz daha sabırlı olmayı öğreniyorum...her yeni gün birşeyler katıyor bana.ben birgün önceki ben değilim o kadar seviyorum ki bu hallerimi bence bulunmaz.giderek daha da farkettiğim şey insan bir susmaya alıştı mi sabretmeyi ve bununla olgunlaşmayı da öğreniyor.ben önceleri hep anlatırdım ne varsa hayatıma dair günüme dair.yaşadığım her olumsuz etrafımda bulunan çok sevdiğim insanları da üzerdi...anlatırdım anlatırdım şimdi zaman zaman onlara da haksızlık ettiğimi düşünüyorum çok yoruldular benimle birlikte...ne zaman ki kendimi içinde bulunduğum hayattan çıkarma fırsatı buldum dönüp arkama bakmadan kaçtım.yüce yaradandi bu gidişe dur diyen.herşey çorap söküğü gibi geldi...kendimi tek başıma ıstanbulda buldum sanırım burada gerçekten buldum kendimi...sıcacık evimde öyle yalnız kaldım ki herşeyi düşünüp bertaraf etme fırsatı buldum.en önemlisi senelerdir bitmek bilmeyen sorunları anlatacak kimseyi bulamadığımda yaşadığım bir dönemlik buhranın ardından acılarını susunca caninin daha az yandığını öğrendim...ve yeni bir masala kucak açıp her üzüntüye rağmen sevdiğim adamla deliler gibi kahkaha atmayı öğrendim...

2 yorum: