çözümü yok bulunamaz,sebebi var anlatılmaz...

fena çok fena... kocaman bir taş oturdu yüreğime... sebebi anlatılmaz... her an birileri kalbimi söküp çıkarıyor sanki!geçer mi evet bu da geçer ama bu defa başka dedim ya anlatılmaz! aşk değil bu, öfke değil, kaygı değil belki korku, belki büyük bir kırgınlık, belki herşeyden vazgeçiş sebebi birşey... kötü bir değişim bu ne kadar ne katar bana bilmem ya da ne götürür... tam yeniden yeşermeye başlamış fidanlar bir daha hiç gün yüzü görmemecesine soldu... bambaşka bir acı var içimde... bir daha hiç bir şey eskisi gibi olmayacak yazık ki olmayacak... bunu becerebileceğimi bunun üstesinden gelebileceğimi sanmıyorum... umarım bu kurumuş fidan beraberinde köklerimi çürütmez... böyle devam ederse önüne geçemeyeceğim gibi geliyor... tek bildiğim tek emin olduğum bundan sonra herkesten kaçacağım haklı ya da haksız olarak bir şekilde kaçacağım ve kimseye bu kaçışın bedelini ödeyemeyeceğim... çok üzgünüm ben benden gitmişken hepinizi terketmişim geri dönüşü yok...